Каршунок Андрон, глядзеў і сочыў:
Як кАчкі ў возеры баўбочуць,
Як бОўкнуў аб ваду шчупак,
Як хУтка скочыць па справах зайчаня.
Хто, дзе і як, заняты на падвор'і.
Без насцярогі, у справах доследу ні як!
Я каршунок, не рак!
Праз годы назірання маю вопыт!
Каб бачыць ўсё, вышэй за ўсіх з рання лячу.
Між хмар, трымаючысь крыламі за прасторы
гадзінамі нерухома ўніз гляджу:
як толькі дзе халтуру бачу, хавайцесь па вуглах бо пазнаёмлю з вострым кіпцюром і дзюбай - халтуры не цярплю, вось так дзюбай, вось так!
Комментариев нет:
Отправить комментарий