Пошукі біфітата

Біфітат – запомні братка гэта слова.

Дакладней ён карысны лекавы напой.

Яго патрэбна толькі троху,

Каб аднавіць свой занемог…

Аднак знайсці яго не вельмі проста.

Радкі прылаўкаў ціснуцца другім,

А вось для гаэтага напою так наогул

Адны прабелы засталісь

І вось пад самы вечар,

Як раз пасля халоднага дажджу,

Каб позіх сна адевесці ў старонку,

Адмыўшы цэлы таз бялізны, я вырашыў усёж такі знайсці яго.

Прайшоўшы праз двары напрамкам,

Праехаўшы ў аўтобусе не больш як поў гадзіны

Я апынўся ў самым центры пляца-сіці

Адкуль пачаў шукаць патрэбны мне прадукт.

Гадзіннік рухаўся наперад

Па полках крам з цікаўнасцю сваечай

Свабодна рушыў галавой, але ж дарэчы

Пустэча суправаджала мой спакой.

Няма бяды і скочыўшы ў цягнік метрапалітэна

Я хутка абнавіў цікавы свой маршрут.

Пасля пад дождж, пался пад новы дах ля крамы

Сустрэча з незнаемкай і некальікі цікавых пра размоў…

Ты чуў хіба, што пра альта?

Узгадаць слабо яго святое прызначэнне?

А я вось так пад парасонам за руку з дзяўчом

Гуляў і слухаў назначэннее…

У крамах пуста, як заўжды!

Нібыта напой не існуе,

Развеўшы рукі да гары,

Спыніў падзенне кропель, і тады, размова падышал да заканчэння…

Далей я шоў увесь час адзін

Каго заяцягнеш у непагоду?

Марозіць цеплыя насы,

Не, час не йшоў ка мне на сустрач –

У крым ён вырашыў знянацку адмахануць.

У лісью бухту, да нудзістаў!

Свой лісі хвост там раскруціць –

Вось толькі разумець яна не хоча,

Што адпачыць, не адно і то е ж,

Каб лепышых думак на жыцце надбыць.

І сапраўды жыцце само пагрукаціць і зменіць…

Пакуль жа проста трэба жыць, як ёсць, без усялякіх там ілюзій і перабольшанняў.

У дзяцінстве былі, так,

Але вось цяпер іх трэба проста пазабыць

Або як варыянт бяжаць ад усяго, што трошкі волю трыбушыць…

Мы с сябрукамі бегаем пад самым бокам

А хто та бегае за край святла

Вось толькі сумысла, што там і там

Няма амаль. Няма.

На астаноўцы танны пах асфальта:

Дарожнікі працуюць дзеля нас

Старанна прыціскаючы валкамі

Хаця б маглі паехаць у Кітай.

Хто можа едзе ў Кітай, хто можа робіць акалічнасць

Не кожнаму дано палепшыць лес на раз

Заўжды на гэта трацяць ўсё жыцце, а не спрабуюць раз за разам, сабе знайсці ў новым варыянце.

Пад самы поўнач вырваўся дамоў - назад

Туды, адкуль цікаў за паўфабрыкатам,

Але знайсці яго ніяк не змог.

Напэўна так прадукта і не існуе.

Закрыўшы дзьверы на шчапу,

Сагрэўшы сэрца добрай кавай

Усёж такі, а я знайду

Таннешы лекавы напой, што ў хованкі са мной

Меў справу пацягацца...